Klant aan het woord: Chris

Wat leuk dat ik je mag interviewen! Kan je wat meer over jezelf, je gezin en je hond vertellen? Denk aan leeftijd, ras of er nog andere huisdieren zijn.

Manlief en ik zijn gepensioneerde Belgen die omwille van de stilte, ruimte en rust boven de grens komen wonen zijn in 2017. Twee zoons, 6 kleinkinderen, waarvan 1 (de jongste) een jongen.

Vroeger zei mijn man altijd: “Als ik met pensioen ga, dan wil ik een hond, want anders kom ik niet meer buiten.” Eerste hond (tricky) Nicky keerde het plaatje om: ze kwam 11 jaar vóór die voorbestemde datum inbreken in onze garage op zoek naar een nieuwe “forever home” en is nooit meer weg gegaan. Twee jaar later haalden we Floortje uit het asiel. Floortje moest het jammer genoeg afleggen tegen een resistente teek en Nicky volgde haar 10 maanden later naar de eeuwige jachtvelden. Enkele dagen vóór … mijn man met pensioen ging.

Chino, de red nose pitbull van Zoon2 kwam haar pensioen bij ons doorbrengen en anderhalf jaar hebben we met eigen ogen kunnen zien hoe liefdevol zo’n “gevaarlijke hond” kan zijn.

Met 3x afscheid in minder dan 4 jaar, waren we het helemaal eens: geen honden meer! We hebben dat heel consequent een half jaar volgehouden …

Jeppe werd geboren als een anoniem straathondje in Spanje, werd daar dagelijks met een blikje hondenvoer verwend door een uitgeweken Belgische die hem Bobby noemde. Na een traumatisch intermezzo in een asiel adopteerde ze hem voor haar neef in België, waar hij algauw Kastaar heette omwille van zijn strapatzen en ontsnappingspogingen. Toen hij achter de kat van de buurman aan ging en diens auto daarvoor demonteerde, kon hij beschikken. In het asiel in Sint-Niklaas ontsnapte hij nog één keer: door het hek van het asiel. Om midden op de rijbaan een berg te presteren waar je een fiets tegen kon plaatsen. En omdat we zelf ook vonden dat je voor minder van zo’n naam zou gaan lopen, hebben we hem Jeppe genoemd. Naar de hond van Walty Dudok van Heel, een Nederlandse natuurschilderes.

Sinds welke leeftijd is je hond onderdeel van jullie gezin?

Jeppe was ca. 2,5 toen hij bij ons kwam. Een oud mannetje (door de ervaringen) in net geen puppylijfje. Het voordeel is dat je van een oude ziel nog een jong zot beest kan maken, als je er genoeg tijd en vertrouwen in steekt.

Hoe ben je bij the Dog Company terecht gekomen?

Verhuisd, gezocht op internet naar een hondenschool en kijk nou, er is er een vlak in de buurt!

Wat gaf de doorslag waardoor je klant bent geworden bij The Dog Company?

Ik ga in dat soort zaken gewoon op mijn gevoel af. Zoals je dat ook bij je hond doet (ik toch). De klik was er meteen, ook voor Jeppe. En dàt was de beslissende factor!

Waarom zouden andere hondeneigenaren voor ons moeten kiezen?

Ik heb Jeppe van een bange, getraumatiseerde hond zien opbloeien tot een zelfzekere, meestal rustige hond (hij heeft zo van zijn dagen, maar ik ook 😉 ). En als ik zelf eens door het bos de bomen niet meer zie, kan ik altijd op Kathleen rekenen. Heeft Jeppe door é.o.a. voorvalletje opeens een issue, dan volstaat een belletje of een mailtje om mij op pad te helpen. Of we spreken af om eens een solo-uurtje te trainen zodat ze hem kan bestuderen en zo hebben we al meer dan één vraag opgelost.

Welke training(en) heb je gevolgd en/of volg je momenteel?

Puppy/starter, vervolgtraining, Hoopers en nu doen we dat door bij de recreanten.

Wat maakt trainen bij the Dog Company leuk?

Kleine groepjes, waar iedereen elkaar leert kennen en we ook van elkaar leren. Voor een hond-met-een-rugzak zoals Jeppe is dat ook niet zo heftig als er maar een paar nieuwe vriendjes zijn.

Wat is het leukste dat je al geleerd hebt bij The Dog Company?

Het voornaamste bij bv. Hoopers is niet om er een getrainde wedstrijdhond van te maken, die prijzen binnenhaalt. Het voornaamste is intens bezig zijn met je hond, er SAMEN lol in hebben, een vertrouwensband opbouwen met je hond en zelf ontdekken hoe je de oefeningen kan vertalen naar het dagelijkse leven. Bijvoorbeeld hoe je met een handbeweging op grotere afstand een commando kan geven als de hond in een moeilijke situatie dreigt te komen.

Wat is de meest waardevolle les die je geleerd hebt?

Je eigen energie is die van je hond. Een rustige baas heeft – met wat training – een rustige hond. Ben je zélf voortdurend hyper, dan heb je een hond die van een muggensch**t opvliegt.

Wat vindt je het allerleukste aan het hebben van een hond?

Als je zélf bereid bent om je hond onvoorwaardelijk te steunen, dan heb je een vriend die jou ook onvoorwaardelijk steunt. Bij mensen is het niet altijd zo simpel …

Wat vindt je het moeilijkste of is de grootste uitdaging aan het hebben van een hond?

Consequent zijn. Je kan niet tegen je hond zeggen: “het is vandaag woensdag, dus doen we het even anders”. Hij heeft geen agenda of smartphone, dus zo werkt het niet. Ze lézen hun baasje wel, maar ze begrijpen niet waaróm je nu opeens anders doet.

Wat zou je nog met je hond willen bereiken?

Dat hij tot zijn laatste dag plezier in het leven heeft. Zijn leven bij ons.

Heb je nog tips voor andere hondeneigenaren?

Schaf geen hond aan als je er geen tijd in wil/kan steken. En maak van die tijd quality time, voor de hond en ook voor jezelf. Geniet van elkaar en vertrouw op je vriend. Dan zal hij jou ook vertrouwen.

Heb je nog andere aanvullingen die we zeker moeten vermelden?

Iedere hond is weer anders. Geef hem de ruimte om (binnen toelaatbare grenzen) zichzelf te zijn. Deurmatten verkopen ze in de DIY…